Bu haftanın dizi saçmalığı konuğumuz Tatlı İntikam dizisi...

Esas kızımız Pelin'i kaçırırlar. Hem de dağ başında, ıssız bucaksız bir yere. Kimselerin bulunmadığı, ormanlık bir arazinin ortasında metruk bir alan. Hurda araçların bulunduğu mekanda Pelin'in bulunması neredeyse imkansız. Üstelik başında 2 tane de adam beklemektedir. Bir süre sonra adamlar alış veriş yapmak için arabayla uzaklaşırlar. Fırsat bu fırsat Pelin de kaçma girişimine başlar.

Yerin, dağ başında, ormanlık bölge içinde olduğun altını çizelim. Yani mantık olarak en yakın alış veriş noktası bir hayli uzakta olmalı. Ancak o da ne, daha 3 dakika dolmadan adamlar ellerinde poşetler geri gelirler. Nasıl yani, bakkal elinde siparişlerle kapıda beklese bu kadar sürede gidip gelemezsiniz diyeceğim ama hadi neyse diyelim ve bu seferlik görmezden gelelim. Çünkü gerisi daha saçma...

Süre kısa ama heyecana gerek yok, kızımız bu süre içinde ellerindeki ve ayaklarındaki bağlardan kurtulmuş ve tam onlar geldiği anda saklanıp, kaçmayı başarmıştır. Kaçmak dediysek; araba, helikopter falan gelmesin aklınıza, bildiğin tabanvay kaçışı.

Derken, aynı anda bizim kaçakçılar durumu fark ederler ve hemen arabaya atlayıp, kızı takibe başlarlar. Hanım kızın kaçışı 2 dakika bile olmasına rağmen, bizim elemanlar arabayla neredeyse 10 dakika kızı ararlar. Üstelik aynı yol üzerinde. Yahu arkadaş, kız kara delik buldu da, başka boyuta mı geçti? 2 dakika önce yaya kaçan kızı, arabayla 10 dakika kovalamak nedir? Sizce de çok zorlama olmamış mı?

Şansa bakın ki, birileri durumu polise haber verir ve polis, hurdalığa baskın yapar. Ama kız kaçtığı için orada kimse yoktur. Sinan'ın da 49. hisleri çok kuvvetlidir (6. his falan yetmez bu hikayeye). Son sürat arabaya atlar ve Pelin'i arar aynı yol üzerinde. Sinan neredeyse 10 kilometre yol gider. Hani biz çok uzaklaştın, dön geri falan derken Sinan, adamların arabayla karşılaşmaz mı? Nassıl ama yaa!!! Fizik kuralları yerlerde sürünürken, Eratosthenes hüngür hüngür ağlıyordu sayın seyirciler. Metreler; santime, kilometreler; cebimize sığmıştı o an!

Kısa bir kovalamacanın ardından Sinan, büyük aşkına kavuşur. Adamların ikisi de, birer yumrukla yerdedir. Sinan, Pelin'i kucaklayıp, ormanlık araziden ana yola çıkarken son darbe yine gelir.  Sinan tam 3 adımda, polislerin ve tüm aile bireylerinin beklediği yere çıkmıştır. Boyutlar ve mekanlar arası geçişin sırrı bu dizide sanırım...

Buraya kadar her şey çok normalmiş gibi bir detay daha takıldı gözüme. Pelin, Sinan'ın kucağında baygın halde yatıyor. İlk kavuşma anı; kızın annesi, babası ve tüm arkadaşları orada. Fakat, o da ne! Herkesin yüzünde mutlu bir gülümseme... Ya arkadaş, siz manyak mısınız? Kız baygın mı, ölü mü belli değil. Vuruldu mu, tecavüze mi uğradı o da belli değil, neyin mutluluğu ki bu? Önce bi koşu baksana kızın durumu nedir? Siz, kaybolan bir çocuğun anne-babasını hiç bu kadar sakin gördünüz mü hayatınızda?

Dizi boyunca "mavi ekrana" bağladım desem yalan olmaz...